Ông Bêng-tia̍t

Tı̄ Tâi-oân ê bı̂n-chú ūn-tōng tı̄n-iông tiong-kan, ū chı̍t-ūi chin kia̍t-chhut ê koa-chhiú kiam chok-khek-ka, i chiū-sı̄ “Hi-seng oāⁿ-lâi kak-chhíⁿ” ê chok-chiá----Ông Bêng-tia̍t sian-siⁿ. Kú-kú thiaⁿ-tio̍h i ê miâ, kú-kú teh chhiùⁿ i ê koa, siūⁿ kóng ē-tàng siá-chhut chiah nih ū bı̄, chiah nih ū kám-chêng ê koa-khek, èng-kai sı̄ siⁿ choè bûn-chit pin-pin, to-chhiû-siān-kám ê khoán-sit, bô phah-sǹg, kin-nı̂ gō͘-goe̍h té, tı̄ Sêng-kong Tāi-ha̍k ê chı̍t-tiûⁿ si-hoē tiong siōng-gū, kèng-jiân sı̄ chit-hù ūn-tōng-ka ê thé-keh. Koh khah chán ê sı̄ i teh chhiùⁿ-koa ê sı̂, chhiong-moá lo̍k-koan, chū-sı̀n, oân-choân pâi-thoat lán tı̄ Tâi-oân koa ê tiong-kan siông-siông phı̄ⁿ-tio̍h ê chū-ai, chū-oàn, á-sı̄ chhin-chhiūⁿ siáu-thiú-á sit ê lo̍k-chhiòng. Hit-mê si-hoē liáu-āu, goán choè-hoé khı̀ chia̍h siau-iā, chia̍h liáu chı̍t-ē sóng, chí-thah the̍h lâi, khai-sí gı̂m-si, chhiùⁿ-koa, tı̄ si-koa ê siaⁿ tiong, goá thiaⁿ tio̍h Tâi-oân ê ǹg-bāng, goá kap Hok-tō tı̄ poàⁿ-mı̂ chı̍t tiám seng lı̄-khui, lı̄-khui ê sı̂, in iáu teh gı̂m, iáu teh chhiùⁿ......... (Tâi-oân Kàu-hoē Kong-pò tē 2108 kı̂, 1992 nı̂ 7 goe̍h)