Sí, ū siáⁿ-mı̍h thang kiaⁿ? Ū chı̍t-ê thiat-ha̍k-ka kóng chı̍t-kù káu-koài-oē, ı̀-sù sı̄, tng lán teh kiaⁿ-sí ê sı̂, lán to iáu-boē sí; tng lán sí--khı̀, lán to bô tı̄--leh ah, m̄-chai thang kiaⁿ ah. Só͘-í, kin-pún to bián-kiaⁿ.
Sui-jiân sı̄ chı̍t-kù káu-koài-oē, iā ū i ê sı̍t-chāi, sū-sı̍t, lâng só͘ kiaⁿ--ê, khó-lêng khah m̄-sı̄ sí, sı̄ kiaⁿ sit--khı̀ kiaⁿ, in-ūi sí lâi sit-lo̍h chāi-siⁿ só͘ ū ê it-chhè, sit-lo̍h só͘ bê-loân ê it-chhè. Sit-lo̍h chāi-siⁿ só͘ tit-tio̍h ê kim-chı̂ⁿ, miâ-siaⁿ, tē-ūi, toā-chhù, kiau-chhia, chhin-lâng, pêng-iú ...... Iû-kı̂ sı̄, lán nā lia̍h “Tit-tio̍h” chò lán jı̂n-seng ê ı̀-gı̄ kap moá-chiok, án-ni lán tong-jiân ē chin kiaⁿ-sí, in-ūi sí, hō͘ lán sit-khı̀ só͘ tit-tio̍h ê it-chhè.
Tān-sı̄, lán nā lia̍h “Hù-chhut, hun-hióng” chò jı̂n-seng ê ı̀-gı̄ kap moá-chiok chiū khah boē kiaⁿ-sí, in-ūi lán bô sím-mı̍h thang bê-loân, lán chāi-siⁿ í-keng ū hù-chhut, ū hun-hióng, ū hó-hó oa̍h--koè, lán ū kám-kak moá-chiok, bô óng-hùi it-seng. Lán bô tı̀-ı̀ sè-kan hiah-ê lâng só͘ tui-kiû beh tit-tio̍h ê it-chhè, só͘-í, lán m̄-kiaⁿ sit-lo̍h, m̄-kiaⁿ sí.
(Hong-hiòng Tē 16 kı̂, 1992 nı̂ 5 goe̍h)
